Αιολείς : αρχαίο ελληνικό φύλο που αποίκισε στα μικρασιατικά παράλια. (κλικ)
Η “Αιολική γη” γράφτηκε το 1943 από τον Ηλία Βενέζη, εκδόθηκε απο τον εκδοτικό οίκο της “Εστίας” και μεταφράστηκε σε ξένες γλώσσες.
Ο συγγραφέας, Ηλίας Βενέζης (κλικ) που το πραγματικό του όνομα είναι Ηλίας Μέλλος γεννήθηκε το 1904 στο Αϊβαλί της Μικράς Ασίας, μεγάλωσε στη Λέσβο και αργότερα εγκαταστάθηκε στην Αθήνα όπου και πέθανε το 1973. Έζησε την Μικρασιατική καταστροφή, αιχμαλωτίστηκε από τους Τούρκους και οδηγήθηκε στο εσωτερικό της Μικράς Ασίας μαζί με 3.000 Έλληνες όπου δούλεψε καταναγκαστικά στα φοβερά τουρκικά “εργατικά τάγματα”. Μέσα από αυτές τις εμπειρίες και τα βιώματά του άντλησε υλικό για να γράψει τα βιβλία του.
Η “Αιολική γη” μας μεταφέρει στα Κιμιντένια, βουνά της Μικράς Ασίας, όπου ζει η οικογένεια του μικρού Πέτρου με αρχηγό τον παππού. Ο Πέτρος, με την πιο αγαπημένη από τις τέσσερις αδερφές του, την Άρτεμη, παιδιά ακόμα, ζουν σε ένα μαγικό κόσμο γεμάτο παιδικά όνειρα που όμως σιγά-σιγά γκρεμίζεται όταν έρχονται σε επαφή με την αδικία, την κακία και τον πόλεμο. Ζούνε τον ξεριζωμό απ’ τον τόπο και τη γη τους και την προσπάθεια να στεριώσουν σε ένα καινούριο μέρος. Η ζωή τους μπερδεύεται με φανταστικές ιστορίες απλών και τίμιων ανθρώπων όπως του Αλί που γυρεύει σε όλη την Ανατολή να βρει το καμήλι του με το άσπρο κεφάλι και του Στέφανου του σαμαρά που προσπαθεί να κρατήσει τους ήχους μέσα σ’ ένα παλιό ρολόι.
Ο συγγραφέας παρουσιάζοντας τη ιστορία μέσα από τα παιδικά μάτια του Πέτρου και συνδυάζοντάς την με απλές “αστείες” ιστορίες την κάνει να μοιάζει με παραμύθι της Ανατολής. Είναι ένα από τα αριστουργήματα της νεοελληνικής λογοτεχνίας, το βιβλίο του χαμένου παραδείσου τωνπαιδικών χρόνων στα παράλια τηςΜικρασίαςκαιτου δραματικούξεριζώματοςαπό τηγενέθλια γη. (Πηγή : Της έκτης τα σαΐνια)
αυτόχθων : αυτός που κατοικεί στη γη των προγόνων του ντόπιος, γηγενής, ιθαγενής
Αυτόχθονεςαποκαλούμε αυτούς που κατοικούν στη γη των προγόνων τους, που δεν ήρθαν από άλλο τόπο. Στις μέρες μας έχουν απομείνει λίγοι, γιατί οι "πολιτισμένοι" Ευρωπαίοι και άλλοι αποδείχτηκαν απολίτιστοι, αφού τους φέρθηκαν σαν σε "πρωτόγονους", τους εκμεταλλεύτηκαν και ή τους εξόντωσαν ή τους περιόρισαν σε μικρές εκτάσεις γης. Λέγονται και ιθαγενείς.
Αυτόχθονες λαοί υπάρχουν σε ολόκληρο τον πλανήτη. π. χ.
στην Αφρική: οι Βέρβεροι, οι Τουαρέγκ, οι Μασάι, οι Πυγμαίοι, οι Βουσμάνοι, οι Μπαντού, οι Βεδουίνοι
στην Ασία: οι Μογγόλοι, οι Βεδουίνοι
στην Αμερική: οι Ινδιάνοι( Σιου, Τσερόκοι κλπ)
στην Ωκεανία: οι Αβορίγινες(Αυστραλία), οι Μαορί(Νέα Ζηλανδία), οι Παπούα(Νέα Γουινέα)
στις Αρκτικές περιοχές: οι Εσκιμώοι, οι Λάπωνες(λίγο χαμηλότερα), οι Σαάμι
ΙΝΔΙΑΝΟΙ Οι Ινδιάνοι ζούσαν στην Αμερική. Από εκεί ήρθε ο Κολόμβος στην Αμερική και νόμιζε ότι είχε φθάσει στην Ινδία και έτσι τους ιθαγενείς που υπήρχαν εκεί τους ονόμασε Ινδιάνους. Η ζωή των Ινδιάνων μετά την εμφάνιση του Κολόμβου άρχισε να χειροτερεύει . Οι λευκοί φέρονταν στους Ινδιάνους πολύ άσχημα. Τους θεωρούσαν απολίτιστους και τους είχαν σκλάβους . Ήθελαν το χρυσάφι που είχε ο τόπος και γι΄ αυτό τους εκμεταλλεύονταν.
Η απάντηση που έδωσε ο αρχηγός μιας φυλής Ινδιάνων, ο Σιάτλ, στον πρόεδρο των ΗΙΊΑ Φραγκλίνο Πίρς (1853-1857), όταν αυτός ζήτησε να πουλήσουν οι Ινδιάνοι τη γη τους στην κυβέρνηση των ΗΠΑ , είναι προφητική. Η επιστολή γράφτηκε γύρω στο 1855, δόθηκε στη δημοσιότητα το 1976 και δημοσιεύτηκε μεταφρασμένη στα ελληνικά το 1977 στην εφημερίδα Το Βήμα..
Ένα κήρυγμα ανθρώπινης αξιοπρέπειας και σεβασμού της φύσης.
Ηγετική μορφή του '21 Ο θρυλικός πυρπολητής, ήρωας, αγνός πατριώτης, αγωνιστής, μια πατρική φιγούρα για τον ελληνισμό, συνέβαλε αποφασιστικά στην αποτίναξη του οθωμανικού ζυγού.
Το μέσο με το οποίο επικοινωνούν οι άνθρωποι είναι η γλώσσα. Με τη βοήθεια της ανταλλάσσουν απόψεις, γνώσεις, ιδέες. Αναπτύσσουν τα γράμματα, τις τέχνες τον πολιτισμό.
Στον πλανήτη μας υπάρχουν χιλιάδες γλώσσες.Κάθε λαός έχει τη δική του γλώσσα. Σύμφωνα με τον Ethnologue, τον πιο ολοκληρωμένο κατάλογο σχετικά με τις γλώσσες, οι γλώσσες είναι 6.809.
Σε αυτές περιλαμβάνονται κάποιες που ομιλούνται από έναν μεγάλο αριθμό ανθρώπων όπως τα κινεζικά, τα αγγλικά, τα ισπανικά και τα ινδικά, αλλά και περίπου 1.700 που ομιλούνται από λιγότερους από χίλιους ανθρώπους. Υπολογίστηκε ότι μέσα στον επόμενο αιώνα 3.000 από αυτές θα έχουν εξαφανιστεί.
Πηγή : Παιδίον Τόπος
Παγκόσμιος πολυχάρτης : οι γλώσσες του κόσμου (κλικ) Κάνε κλικ εδώ για να ακούσεις τις επίσημες γλώσσες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ποιες είναι οι πιο διαδεδομένες γλώσσες στον κόσμο;Η κινεζική (μανδαρινική) είναι η πιο διαδεδομένη γλώσσα στον κόσμο με πάνω από 1 δις ομιλούντες. Τα αγγλικά (480 εκατομμύρια ομιλούντες) είναι το ίδιο διαδεδομένη γλώσσα, αφού χρησιμοποιούνται από εμπόρους, επιστήμονες και πολιτικούς διαφόρων χωρών. Είναι επίσης η πιο δημοφιλής γλώσσα που συνεννοούνται δυο άτομα που μιλούν διαφορετική γλώσσα. Άλλες διαδεδομένες γλώσσες είναι τα ισπανικά, τα χίντι(Ινδία), τα αραβικά, τα μπενγκάλι (Ινδία), τα ρωσικά, τα γαλλικά, τα πορτογαλικά, τα ιαπωνικά, τα ιταλικά.
Η ελληνική είναι η πλουσιώτερη γλώσσα στον κόσμο, τα λήμματα της οποίας παραμένουν δεξαμενή για τη δημιουργία καινουργιων λέξεων και εκφράσεων για όλες τις γλώσσες.
Ο Ξενοφών Ζολώτας ως πρέσβης της της ελληνικής γλώσσας εκφώνησε ενώπιον του ΔΝΤ ένα λόγο στα ελληνικάχρησιμοποιώντας την αγγλική, προκαλώντας παγκόσμια αίσθηση. (ΚΛΙΚ)
ΘΡΗΣΚΕΙΕΣ
Οι άνθρωποι πάντα αναζητούσαν τρόπους να εξηγήσουν τα μυστήρια της ζωής και τα απροσδόκητα γεγονότα. Αυτή η αναζήτηση ήταν που οδήγησε στην εξάπλωση των θρησκειών, αφού κάθε θρησκεία έδινε το δικό της "πιστεύω".Οι σπουδαιότερες θρησκείες είναι: ο χριστιανισμός, ο μουσουλμανισμός ή ισλαμισμός, ο ιουδαϊσμός, ο βουδισμός και ο κομφουκιανισμός. Ένα σημαντικό μέρος του πληθυσμού της Γης καταλαμβάνει ο αθεϊσμός
Το μεγαλύτερο αρνητικό είναι ο τυχόν θρησκευτικός φανατισμός δηλαδή η προσήλωση του ανθρώπου σε ορισμένες ιδέες ανεξάρτητα αν είναι σωστές ή όχι. Ο θρησκευτικός φανατισμός αρνείται όλες τις άλλες θρησκείες και τις θεωρεί εχθρικές απέναντι στη δική του. Τέτοιες ενέργειες οδηγούν σε υπερβολικές αντιδράσεις εμφυλίους πολέμους, τρομοκρατικές πράξεις κλπ .
Ο πληθυσμός της Γης δεν κατανέμεται το ίδιο σε όλη την επιφάνειά της, αφού δεν είναι όλες οι περιοχές της Γης κατάλληλες ώστε να ζουν σε αυτές άνθρωποι. Αλλού οι συνθήκες που επικρατούν ευνοούν τη διαβίωση των ανθρώπων και αλλού την κάνουν δύσκολη ή και αδύνατη.
Ο άνθρωπος (τους τελευταίους δύο αιώνες κυρίως) φρόντισε να αφήσει ανεξίτηλα το στίγμα του πάνω στην Γη. Επειδή του αρέσει να καυχάται πως είναι ο άρχοντας της Φύσης και το τελειότερο δημιούργημα πάνω στον πλανήτη...
Πηγή :η ΣΤ΄ και... ψηφιακά!
(Κάνε κλικ στα εικονίδια )
ΚΛΙΚ ΕΔΩ για να βρεις τις κύριες πηγές μόλυνσης του νερού
Ταυτόχρονα με την επανάσταση στην Πελοπόννησο και τη Στερεά Ελλάδα, οι Σουλιώτες στην Ήπειρο πραγματοποίησαν επιθέσεις εναντίον των Τούρκων, χωρίς όμως επιτυχία. Αναγκάστηκαν τότε να επιστρέψουν στο Σούλι, υπογράφοντας ανακωχή με τους Οθωμανούς.
Έπειτα οι ελληνικές δυνάμεις έκαναν το σφάλμα να παραχωρήσουν την αρχηγία στον Αλέξανδρο Μαυροκορδάτο ο οποίος, ως Φαναριώτης και πολιτικός δεν ήξερε από πόλεμο. Το αποτέλεσμα ήταν στην μάχη του Πέτα (4 Ιουλίου 1822)οι Έλληνες να πάθουν πανωλεθρία, αδυνατώντας να αντιμετωπίσουν τον πολυάριθμο και καλά οργανωμένο τουρκικό στρατό.
ΘΕΣΣΑΛΙΑ
Η Θεσσαλία εξεγέρθηκε το Μάιο του 1821 με επικεφαλης τους Φιλικούς Άνθιμο Γαζή και Κυριάκο Μπασδέκη, αλλά ο Δράμαλης κατέπνιξε την επανάσταση.
Τον ίδιο μήνα εξεγέρθηκε και η Μακεδονία, με πρωτοστάτη τον Εμμανουήλ Παπά, χωρίς αποτέλεσμα. Τον Απρίλιο του 1822 οι Τούρκοι κυρίευσαν και κατέστρεψαν τη Νάουσα.Πολλές γυναίκες της πόλης, για να μην πέσουν στα χέρια των εχθρών, έπεσαν μαζί με τα παιδιά τους στον γκρεμό του καταρράκτη της Αράπιτσας, δημιουργώντας ένα νέο Ζάλογγο.
Τελικά, η Επανάσταση στην Κεντρική και Βόρεια Ελλάδα κατεστάλη.
Οι επαναστατικές κινήσεις των περιοχών αυτών, εξαιτίας της έλλειψης οργάνωσης και της παρουσίας ισχυρών οθωμανικών δυνάμεων εκεί, οδηγήθηκαν σε αποτυχία.
Έτσι η δράση των επαναστατών περιορίστηκε στην Πελοπόννησο, τη Στερεά Ελλάδα και σε νησιά του Αιγαίου.
Το νέο Ζάλογγο
Πίσω από τον πύργο τον Ζαφειράκη, στη γέφυρα της Αραπίτσας, στη θέση Στουμπάνοι, είχαν συγκεντρωθεί νέες γυναίκες, που προτίμησαν το θάνατο από την ατίμωση.
Η συγγραφέας Θάλεια Σαμαρά περιγράφει τη σκηνή της μεγάλης θυσίας των γυναικών.
"Αλαφιασμένες 13 νέες κοπέλες και μανούλες με μωρά στην αγκαλιά, μέσα απ τα χαλάσματα και τους καπνούς, τρέχουν προς τις ακρινές συνοικίες της πόλης με μια απεγνωσμένη κραυγή στο στόμα "στο βουνό, να σωθούμε"
Βγαίνουν στην εξοχή, σταματούν, η ανάσα κόβεται, τα πόδια τρέμουν, τα μωρά βαραίνουν στις αγκαλιές, μα η ελπίδα τις δίνει φτερά. Κοντεύουν στο γιοφύρι της Αράπιτσας, στους Στουμπάνους, ίσως προλάβουν να σωθούν. Μα από μακριά ακούγεται σάλαγος, χλαλοή, ξεκαθαρίζει ποδοβολητό αλόγων, φωνές και βρισιές. Οι Τούρκοι αχ Παναγιά μου θα τις προλάβουν. Κι ύστερα ξέρουν τι τις περιμένει ατίμωση και το σκλαβοπάζαρο. Η σκέψη τις τρελαίνει, πνίγονται. Ανασασμός μόνο ο θάνατος. Για μια στιγμή χαμένες, σταματάνε. Κάτω απ'τα πόδια τους με βουητό πέφτουν τα αφρισμένα νερά της Αράπιτσας. Είναι τα νερά τους. Από μικρές ο ήχος τους τις νανούριζε, τις συντρόφευε σ' όλες τις ώρες της ζωής τους, είναι κατάδικά τους, αγαπημένα, και ο θάνατος εδώ στην αφρισμένη τους δίνη θα'ναι γλυκός λυτρωμός. Και ο χορός ξεκινά. Η πρώτη κοπέλα πέφτει και ακολουθούν κι άλλη, κι άλλη, σφίγγοντας στον κόρφο τους τα βρέφη και ζητώντας συγχώρεση απ' αυτά. Ο απανωτός γδούπος των κορμιών δένεται με τη βουή του καταρράχτη. Ο πόνος, ο λυγμός και το παράπονο πνίγεται, σβήνει στους αφρούς, μα ψηλά στον αέρα ανεβαίνουν ανάλαφρες οι ψυχές. Επιτέλους λεύτερες!
Η χώρα μας έχει έντονη σεισμική δραστηριότητα. Όλοι πρέπει να ζούμε με τους σεισμούς. Ας συζητήσουμε ποιες πρέπει να είναι οι πρώτες αντιδράσεις μας σε περίπτωση σεισμού.
ΠΑΙΧΝΙΔΙ Παίξτε με το ανάγλυφο της Γης. Χρησιμοποιήστε την δύναμη του ανέμου, του νερού, των ηφαιστείων ή των παγετώνων, επιλέξτε την χρονική περίοδο της δράσης και ...δείτε τι κάνατε!
Ο συγγραφέας, Ηλίας Βενέζης (κλικ) που το πραγματικό του όνομα είναι Ηλίας Μέλλος γεννήθηκε το 1904 στο Αϊβαλί της Μικράς Ασίας, μεγάλωσε στη Λέσβο και αργότερα εγκαταστάθηκε στην Αθήνα όπου και πέθανε το 1973. Έζησε την Μικρασιατική καταστροφή, αιχμαλωτίστηκε από τους Τούρκους και οδηγήθηκε στο εσωτερικό της Μικράς Ασίας μαζί με 3.000 Έλληνες όπου δούλεψε καταναγκαστικά στα φοβερά τουρκικά “εργατικά τάγματα”. Μέσα από αυτές τις εμπειρίες και τα βιώματά του άντλησε υλικό για να γράψει τα βιβλία του.
Βγαίνουν στην εξοχή, σταματούν, η ανάσα κόβεται, τα πόδια τρέμουν, τα μωρά βαραίνουν στις αγκαλιές, μα η ελπίδα τις δίνει φτερά. Κοντεύουν στο γιοφύρι της Αράπιτσας, στους Στουμπάνους, ίσως προλάβουν να σωθούν. Μα από μακριά ακούγεται σάλαγος, χλαλοή, ξεκαθαρίζει ποδοβολητό αλόγων, φωνές και βρισιές. Οι Τούρκοι αχ Παναγιά μου θα τις προλάβουν. Κι ύστερα ξέρουν τι τις περιμένει ατίμωση και το σκλαβοπάζαρο. Η σκέψη τις τρελαίνει, πνίγονται. Ανασασμός μόνο ο θάνατος. Για μια στιγμή χαμένες, σταματάνε. Κάτω απ'τα πόδια τους με βουητό πέφτουν τα αφρισμένα νερά της Αράπιτσας. Είναι τα νερά τους. Από μικρές ο ήχος τους τις νανούριζε, τις συντρόφευε σ' όλες τις ώρες της ζωής τους, είναι κατάδικά τους, αγαπημένα, και ο θάνατος εδώ στην αφρισμένη τους δίνη θα'ναι γλυκός λυτρωμός. Και ο χορός ξεκινά. Η πρώτη κοπέλα πέφτει και ακολουθούν κι άλλη, κι άλλη, σφίγγοντας στον κόρφο τους τα βρέφη και ζητώντας συγχώρεση απ' αυτά. Ο απανωτός γδούπος των κορμιών δένεται με τη βουή του καταρράχτη. Ο πόνος, ο λυγμός και το παράπονο πνίγεται, σβήνει στους αφρούς, μα ψηλά στον αέρα ανεβαίνουν ανάλαφρες οι ψυχές. Επιτέλους λεύτερες!
